Afgelopen weekend heb ik weer eens gereisd met een plantmedicijn. Eerder heb ik wel eens truffelceremonies bijgewoond en die zijn mij goed bevallen. Ayahuasca leek mij nog net wat te heftig dus kwam ik uit bij cacao bliss.
Deze cacao bonbons (mega lekker) toch wezenlijk anders dan de smaak van truffels, voor de kenners onder ons. De chocolaatjes bevatten o.a. truffel en caapi en nog 29 verschillende kruiden welke zorgen voor een zachte liefdevolle innerlijke reis.
De ceremonie startte met het plaatsen van een intentie en stiekem hoopte ik ook op een fijne trip met veel luchtigheid en joy. Boy what was i wrong.. Ik kreeg dus het tegenovergestelde! Rustig op mijn eigen bed ontvingen we eerst een moxa meditatie. Tijdens deze meditatie kreeg ik een kaars op mijn voorhoofd (derde oog) geplakt. Het zorgde ervoor dat ik helemaal kon zakken van mijn hoofd in mijn lijf. Altijd voor zulke ceremonies voel ik een enorme spanning in mijn lijf, angst voor het onbekende. Het helpt mij om deze angst helemaal te doorvoelen en omarmen zodat het mij niet meer in z’n greep heeft. Vandaar dat zon meditatie enorm ontspannend kan zijn om echt in contact te komen met je lijf.
Vervolgens lagen we heerlijk ontspannen op ons eigen bed en kregen we de bonbons aangereikt. Iedereen begon er met één en na een uur kon je “voelen” of je er nog meer zou willen. Na een uur moest ik ontzettend nodig naar het toilet, dus samen met de begeleidster naar beneden gegaan. Veiligheid voorop natuurlijk. Ze vroeg mij hoe het ging en ik vertelde haar dat ik eigenlijk nog maar licht iets ervaarde. Voor mijn gevoel schoot ik er steeds uit en daarom adviseerde ze mij nog een aantal te nemen. De stem van mijn intuïtie zei drie dus ik besloot er nog twee te eten. Het heeft even inwerktijd nodig en vervolgens voelde ik dat ik ging reizen. Het voelde zachter als met truffels. Bij truffels zie ik ook altijd heel veel kleuren en vormen. Nu zag ik dat ook wel maar minder aanwezig, iets meer op de achtergrond. De prachtige muziek voelde ik intens en daarmee ook de verschillende emoties. Steeds beetje bij beetje ging mijn hart meer openstaan.
Na een tijdje voelde ik echt dat het was begonnen. Ik voelde meerdere keren krampen en bevriezingen in mijn lichaam en van een eerdere opleiding wist ik dat je dan in bepaalde onafgemaakte trauma stukken zit. Voor mijn gevoel ben ik ook echt door diepe trauma stukken heen gegaan. Het leek even alsof het niet meer ophield. Mijn hele lijf moest letterlijk in de overgave. Van trillen en beven naar schokken om uiteindelijk diepe ontspanning te ervaren. Nu moet ik er wel bij vermelden dat ik al jaren bezig ben met traumawerk dus dan ga je ook steeds weer een laag dieper. Dit zal absoluut niet bij iedereen zo zijn, helemaal niet wanneer je voor het eerst overweegt om een ceremonie bij te wonen.
Na de ceremonie voelde ik mij nogal numb. Maar die dag daarna begon het allemaal te stromen. Ik voelde zon verlichting. Het heeft mij ook zoveel inzichten gegeven. Tijdens de reis heb ik heel veel daderschap ervaren, ik voelde mij als vrouw heel klein en ook echt machteloos. Daarnaast voelde ik ook dat mijn daadkracht er ook echt niet mocht zijn in het HIER en nu. Mijn relatie met mijn vader kwam ook voorbij en ik kwam tot de pijnlijke ontdekking dat ik zelf ook mijn vader op afstand heb gehouden omdat ik op onbewust niveau de pijn van mijn vrouwenlijn op hem projecteer als man. En laten we eerlijk zijn, dit gebeurd bij veel meer vrouwen in de onderstroom. Poef die kwam echt keihard binnen. Ik ervaar afstand tussen ons en nam hem dat kwalijk! Terwijl ik in de onderstroom hem dus zelf op afstand heb gehouden. Daarnaast begon mijn seksuele levensenergie te stromen. Hier zal ik verder uitgebreid op in gaan in mijn volgende blog.
Nu geloof ik echt dat het niet voor iedereen DE manier is. Voor mij heeft het weer beweging gebracht omdat ik voor mijn gevoel vastzat. Ik heb mij weer kunnen verbinden met mijn vuur en verlangens! Het voelt zo ongelofelijk bevrijdend om mij hier meer mee te verbinden. Sommige beelden kwamen echt heel duidelijk binnen zoals een traumatische bevalling (niet van mijzelf overigens). Andere momenten heb ik geen idee wat het verhaal was, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het gaat om het doorvoelen zodat het trauma uit je lichaam kan vloeien en het jou niet meer hoeft te belemmeren als mens. Ons lichaam slaat veelal het trauma op wanneer het er niet kon en mocht zijn. Daarom ervaren vele mensen lichamelijke en geestelijke klachten of worden zelfs ziek. Dit trauma kan van vele generaties voor ons zijn, het hoeft niet alleen van jou in dit leven te zijn!
Ongelofelijk wat ik een liefde voel voor deze plantmedicijnen van moeder aarde. Het brengt je altijd wat je nodig hebt en aankan. Voel jij ook de roep?
In liefde,
Fiona Klink
Reactie plaatsen
Reacties